Assalamu'alaikum dan salam perjuangan,
Akhir-akhir ini perkara yang berkaitan dengan Ketuanan Melayu menjadi polemik di dalam masyarakat khususnya di kalangan ahli politik dan juga ahli kumpulan NGO yang menterjemahkan pandangan masing-masing. Ada yang secara terangan-terangan mahukan ketuanan Melayu dipertahankan walaupun apa jua badai yang melanda negara ini.
Perbincangan tentang ketuaan Melayu kadang-kadang boleh membawa kepada pertikaman lidah sehingga menimbulkan rasa tidak senang oleh kaum bukan Melayu apabila sola merk adalah pendatang dan kerap juga kita akan dengar 'jika tidak suka dengan negara ini, kamu boleh balik ke negara asal kamu' walaupun hakikatnya sama ada mereka daripad kaum Cina dan India dan kaum-kaum lain telah pun beranak-pinak di negara yang tercinta ini.
Ia semakin meletup apabila Presiden PKR, Dr Wan Azizah melontarkan pandangan di dalam ucapan dasarnya baru-baru ini bahawa konsep "Ketuanan Melayu" perlu ditinggalkan kerana ia hanya bentuk slogan yang bertujuan memperdayakan bangsa sendiri, dakwa Presiden PKR Datuk Seri Wan Ismail.
Bagi Dr Wan Azizah, konsep ini hanya diguna pakai oleh kumpulan elit Melayu yang mementingkan diri sendiri dan ia bertujuan memperdayakan masyarakat Melayu.Mursyidul Am PAS, TG Nik Aziz menegaskan bahawa 'Ketuanan Islam' adalah lebih penting dan perlu diutamakan berbanding ketuanan-ketuanan lain, termasuk Ketuanan Melayu yang kononnya diperjuangkan oleh Umno. Bagi TGNA, ada pihak menggunakan 'Ketuanan Melayu' sebagai sumber perjuangan mereka, sudah tentu akan ada pihak lain mahukan bangsa mereka (Cina dan India) diangkat seperti mana bangsa Melayu.
Minggu lalu, Dr Mohd Asri telah menulis di dalam blognya yang mana beliau menyatakan bahawa Istilah 'Ketuanan Melayu' (malay supremacy) adalah istilah yang kabur disebabkan tiada pentakrifan khusus kepada istilah ini. Lagipun tiada ungkapan rasmi dalam perlembagaan. Maka adalah pelik untuk mana-mana pihak cuba mempertahankan ungkapan yang kabur dan tidak tentu maksudnya ini.
Bagaimana pula dengan ketuanan 1Malaysia? Mungkin itulah yang ingin disebut oleh Dr Chua Soi Lek bahawa untuk menjayakan agenda 1Malaysia maka beliau mencadangkan agar perkataan seperti 'pendatang' dan 'ketuanan Melayu' tidak lagi digunakan. Cadangan yang dilontarkan oleh Dr Chua mendapat bantahan daripada beberapa pimpinan UMNO namun ia tidaklah dibahaskan dan disiarkan secara meluas di dalam media arus perdana kerana 'sebab-sebab yang tidak dapat dielakkan'.
Sebab itu, ramai yang dapat melihat betapa Timbalan Perdana Menteri Malaysia merangkap Timbalan Presiden UMNO sangat sukar untuk mengeluarkan kata-kata yang berkaitan dengan 1Malaysia. Mungkin Muhyidin tidak berapa setuju dengan agenda 1Malaysia yang dilihat akan 'membunuh' perjuangan UMNO secara tidak sedar. Itu andaian saya berpandukan ucapan-ucapan beliau sehingga ke hari ini.
Terbaru, Sultan Johor, Sultan Ibrahim Almarhum Sultan Iskandar telah bertitah dengan menyatakan bahawa ketuanan Melayu lebih sesuai disebut 'kedaulatan Melayu' kerana ia mencakupi kedudukan Raja-Raja Melayu dan rakyatnya, bukannya soal antara 'tuan' dan 'hamba', titah Sultan Johor Sultan Ibrahim Sultan Iskandar.
Baginda Sultan juga menyatakan bahawa ketuanan Melayu merujuk kepada kedaulatan di negeri Melayu dengan kedudukan Raja sebagai puncak kerajaan negeri Melayu. Apabila British memberikan kemerdekaan kepada negara ini, mereka menyerahkan semula Tanah Melayu kepada tuannya iaitu Raja-Raja Melayu dan rakyatnya.
Baginda bertitah, awal sebelum kedatangan British dan sebelum kedatangan mana-mana bangsa ke negara ini, telah wujud tuan kepada tanah ini iaitu Raja-Raja Melayu dan rakyatnya. Sejak dulu lagi, ketika negeri Melayu belum dijadikan Persekutuan, Raja-Raja Melayu dan rakyatnya menerima orang luar sebagai tetamu dan memberikan mereka ruang mencari rezeki serta bersama membangunkan Tanah Melayu.
Titah baginda ketika merasmikan Multaqa Ulama Darul Ta'zim di Pusat Persidangan Antarabangsa Persada Johor di sini, apabila sudah menjadi Persekutuan, hak kaum lain terus dijaga dan dihormati serta dijamin Perlembagaan, Sultan Ibrahim bertitah membangkitkan soal mengenai ketuanan Melayu memandangkan masih ramai rakyat tidak memahami perkara berkenaan.
Titah baginda sudah tentu berkaitan dengan perkembangan yang sedang berlaku di dalam masyarakat yang masih lagi membincangkan soal ketuanan Melayu yang tidak tahu bila akan kesudahannya.
Jika kita rujuk kepada perlembagaan Melayu yang dimaksudkan selain daripada bertutur bahasa Melayu, mengamalkan adat istiadat Melayu, mereka juga adalah mereka yang beragama Islam. Bermakna, jika seorang yang lahir daripada keturunan Cina tetapi menganut agama Islam dan mengamalkan kehidupan sebagai orang Melayu maka mereka juga adalah Melayu. Begitu juga dengan kaum India seperti mana usul yang telah diluluskan di dalam Kongres India Muslim Malaysia (KIMMA) sebelum bagi meminta kerajaan memberi status Melayu kepada masyarakat India Muslim yang lahir di negara ini.
Bila kita sebut tentang mengamalkan kehidupan Melayu tulen, berapa ramai di kalangan umat Melayu yang benar-benar mengamalkan kehidupan seperti yang dinyatakan ini?. Pergi bekerja memakai baju Melayu, bersampin dan bersongkok. Cara hidup adalah cara hidup cara Melayu dan bukan hidup cara Barat.
Andaikata seorang yang lahir daripada keturunan Cina dan memeluk agama Islam dan sentiasa mengamalkan kehidupan seperti seorang Melayu tulen dengan memakai pakaian Melayu setiap hari, tidakkah dia lebih Melayu daripada orang Melayu itu sendiri?.
Saya bukan ingin mempertikaikan tentang apa-apa yang berkaitan dengan Melayu kerana saya adalah seorang Melayu yang lahir sebagai generasi yang keenam daripada keturunan Arab Parsi yang telah bercampur dengan keturunan Bugis dan pelbagai lagi (Khairul Faizi bin Ahmad Kamil bin Hamzah bin Omar Baki bin Salehuddin bin Hussien) namun saya lebih memikirkan tentang masa depan anak muda Melayu yang semakin hanyut di telan zaman dan dunia khayalan.
Semakin banyak anak luar nikah dilahirkan, semakin ramai yang meringkuk dalam penjara di atas pelbagai kesalahan jenayah, semakin ramai yang menghuni pusat Serenti, semakin ramai yang terlibat dengan arak dan semakin ramai yang hidup dalam ketidaktentuan. Identiti Melayu hilang dan identiti sebagai seorang Muslim pun entah ke mana.
Bukankah ini lebih utama untuk diberikan perhatian? Ingatlah, hidup kita di atas muka bumi ini tidak lama. Yang kekal adalah di Akhirat sana.
Khairul Faizi bin Ahmad Kamil
Pulau Mutiara
Tiada ulasan:
Catat Ulasan